Een integer zelfportret
Wie graag een mooi boek leest maar daarbij niet speciaal in de moderne Nederlandse en Vlaamse literatuur geïnteresseerd is, moet De Achterhoek, het eerste deel van Jeroen Brouwers’ Kroniek van een karakter, maar ongelezen laten: hij zal het al snel een steekspel vol herhaling vinden. Wie daarentegen de literatuur van het laatste decennium op de voet heeft gevolgd, in het bijzonder Brouwers’ plaats daarin, schaft zich met De Achterhoek een adembenemende biografie aan die bijna vierhonderd bladzijden lang tot smullen noodt. Dat ligt bovenal aan de manier waarop Brouwers zijn zelfportret heeft getekend: weinigen bezitten een zo levendige stijl of hebben hun eigen leven en wat ze erover vertellen zozeer tot kunst gemaakt. Of Brouwers het nu heeft over zijn werk, zijn literaire vrienden, de geboorte van de dochter die hij niet wenste of de dood van de haan Cyriel, alles wordt opgeschreven met de expliciete bedoeling kunst te maken. (meer…)