Proza richt zich op het intellect en het individu
Hoe kan een weldenkend mens reageren op het megalomane karakter van een dictatuur, op de absurdistische maatregelen van een Grote Leider om vast in het zadel te blijven? Het surrealisme van een door een regime bestuurde gemeenschap kan voor buitenstaanders achteraf bezien kolderiek zijn, maar voor diegenen die er onder zuchten is de angst de dagelijkse realiteit. Er blijft hen weinig anders over dan stille protesten, maar zelfs binnenkamers moet men uitkijken. (meer…)